Di ko talaga maalis sa isip ko yong thought na wala na akong buhay. Puro na lang kasi ako trabaho. Di ko na nagagawa ang mga bagay na gusto kong gawin. Ang hirap. Damang-dama ko ang pagiging alipin ko. Many times pag pumapasok ako ng school at may nakakasalubong akong mga naka-uniform, di ko maiwasang maisip na pare-pareho lang kaming mga alipin, magkakaiba nga lang ng suot. Di ko lang kasi talaga matanggap na hanggang dito lang ang buhay. Pag may anak ka na, habambuhay ka nang magtatrabaho hanggang sa kamatayan mo na yon. Hanggang dito na lang ba talaga ang lahat? Nabuhay ka at nag-aral para lang kumita ng pera at pagkatapos ng ilang taon ay mamamatay? Sa pera na lang ba talaga umiikot ang mundo?
Malaking isyu sa akin ito dahil namimiss ko nang gawin ang mga libangan ko, mga activities na hindi involved ang pera, mga bagay na ginagawa ko dahil masaya lang ako. Ang dami kong gustong basahin at isulat. May kanta rin akong di ko matapos-tapos dahil ang hirap mag-record sa bahay. Namimiss ko na ring makita at kausapin ang mga barkada ko. Wala na akong social life! Hanggang kailan kaya ako tatagal nang ganito?
Wednesday, October 24, 2018
Tuesday, October 9, 2018
How Meditation Destroyed My Life
Lately nararamdaman ko na may mali sa akin. I feel like I don't belong here. Actually matagal ko nang nararamdaman to. Ngayon ko nga lang naisipang magsulat ng tungkol dito. Pakiramdam ko hindi talaga ako para sa buhay na ito. May mali. Ang dami kong maling nakikita sa sarili ko, sa mundo, sa buhay. Ewan ko, baka epekto na rin to ng ginawa kong meditation starting 2012. O baka ganito na akong pinanganak. O siguro sa mga nabasa ko. Ewan, halu-halo na.
Noong nagsisimula pa lang ako sa meditation, I decided to give up everything. Yon naman kasi talaga ang essence ng meditation -- letting go. Ni-let go ko na ang mga worries ko, mga takot, regrets, desires, hopes, passions, and dreams. Sinama ko na rin pati mga paniniwala, pilosopiya, at edukasyon ko. Totally lahat pinakawalan ko para makaranas ng kapayapaan. In the end, gumaling ang depression ko, naging mapayapa at magaan ang puso ko, at naging malinaw ang pananaw ko sa maraming bagay. Nakamtan ko na ang matagal kong hinahangad na peace of mind. Kaya lang may kulang. Wala na ang passions ko. I don't feel strongly for anything anymore. Dati kasi talagang marubdob ang pagpapahalaga ko sa Bible at faith ko. Wala na ngayon. Kahit paano namimiss ko ang araw-araw na pag-aaral ng Bible at yong excitement na maka-diskubre ng mga bagong lessons sa doktrina. Nakakamiss din yong pag-offer ko ng mga talento ko sa simbahan. Ramdam ko noon na may silbi ako at mahalaga ako sa Diyos. Ramdam ko na ang mga ginagawa at sinasabi ko ay may patutunguhan. Seryoso ang paniniwala ko na ang lahat sa buhay ko ay para sa Kanya. Wala na ngayon. Kasama kasi ang Diyos sa mga pinakawalan ko. Nakakalungkot, oo, but ironically, naging peaceful ako nang mawala ang faith ko. Yan ang di ko maipa-intindi sa mga Christian friends ko kaya di ko na lang sinasabi. In the end, lumayo na lang ako sa kanila kaysa ipaliwanag pa ang sarili ko.
Kasama rin sa mga pinakawalan ko ay ang mga pangarap ko, kahit sa totoo lang di ko naman talaga maalala kung may pangarap ba ako. Noong high school ako, I had this vague idea na kailangan ko lang magkatrabaho in the future kaya dapat planuhin ko na ang buhay ko. Yon nga lang, natakot akong mangarap dahil baka di ko rin naman maabot. In the end, nakapagtrabaho pa rin naman ako pero di ko alam kung yon ba talaga ang gusto kong gawin sa buhay ko. Ang mahalaga lang sa akin ay sumasahod ako. Dahil tuloy dito, wala akong drive na mag-achieve pa ng mas mataas. Pinakawalan ko na rin kasi ang lahat ng mga paghahangad ko. I just live in the present. Masama ba yon? Siguro oo, kasi may asawa't anak ako na umaasa sa akin. Pero dahil din don, nawala ang lahat ng worries and fears ko about the future. Wala na akong anxieties sa buhay. Masama ba yon? Ewan, di ko masabi.
Pakiramdam ko wala na ang dati kong buhay. Wala na kasi ang mga dating pinahahalagahan ko. Nag-decide ako ngayon na mabubuhay na lang ako para sa mahal at anak ko, just to live here and now. Lahat ng pinaniniwalaan ko, pilosopiya, at achievements, isinantabi ko na. Dahil sa pag-let go ko sa mga yon, naging malinaw ang pagtingin ko sa buhay. But because of that clarity, mas marami akong nakikitang mali sa mundo. Ang daming kabobohan ng mga tao. Kahit mga may edad na, parang bata pa rin mag-isip. Naiinis lang ako pag naaalala ko ang mga kabobohan ng mga tao. Kaya nga ayokong manood ng balita. Puro kabulukan lang sa gobyerno at karahasan ng mga tao ang napapanood ko. Ang daming mali pero di ko alam kung paano maitatama. May kakayahan ba ang isang tao na baguhin ang mundo? Kalokohan.
In the end, tama ang nagsulat ng Ecclesiastes 1:18 "For with much wisdom comes much sorrow;
the more knowledge, the more grief." Pag masyado kang maraming nakikita, nalalaman, at naiisip, ikaw lang ang talo. Minsan nga tinatanong ko ang sarili ko kung nakabuti ba talaga sa akin ang pag-let go sa mga bagay na pinakawalan ko. Alin ba ang mas mahalaga sa akin, ang peace and clarity na nakuha ko sa meditation, o ang mga bagay na pinakawalan ko na naging reason din naman ng depression and anxieties ko? Kailangan ba talagang mamili? May possibility ba na maging peaceful ako habang marami akong hinahangad sa buhay? Pwede bang maging malinaw ang paningin ko sa buhay habang may pinanghahawakan akong pilosopiya at doktrina? Ewan, parang oxymoronic naman ang mga yon.
Kung titingnan sa labas, oo, nasira ng meditation ang buhay ko. Tinanggal nya lahat ng mga bagay na pinahahalagahan ko. Pero ang kapalit naman ay ang buong buhay kong hinahangad na kapayapaan. Is it worth the risk? Oo, pero dapat matapang ka. Dapat hindi ka takot na pakawalan lahat, kasi sa pag-let go mo lang mararanasan ang maging payapa. Para kang tumatalon sa bangin na hindi mo alam ang babagsakan mo. All it takes is a leap of faith. Tiwala lang talaga ang kailangan.
Noong nagsisimula pa lang ako sa meditation, I decided to give up everything. Yon naman kasi talaga ang essence ng meditation -- letting go. Ni-let go ko na ang mga worries ko, mga takot, regrets, desires, hopes, passions, and dreams. Sinama ko na rin pati mga paniniwala, pilosopiya, at edukasyon ko. Totally lahat pinakawalan ko para makaranas ng kapayapaan. In the end, gumaling ang depression ko, naging mapayapa at magaan ang puso ko, at naging malinaw ang pananaw ko sa maraming bagay. Nakamtan ko na ang matagal kong hinahangad na peace of mind. Kaya lang may kulang. Wala na ang passions ko. I don't feel strongly for anything anymore. Dati kasi talagang marubdob ang pagpapahalaga ko sa Bible at faith ko. Wala na ngayon. Kahit paano namimiss ko ang araw-araw na pag-aaral ng Bible at yong excitement na maka-diskubre ng mga bagong lessons sa doktrina. Nakakamiss din yong pag-offer ko ng mga talento ko sa simbahan. Ramdam ko noon na may silbi ako at mahalaga ako sa Diyos. Ramdam ko na ang mga ginagawa at sinasabi ko ay may patutunguhan. Seryoso ang paniniwala ko na ang lahat sa buhay ko ay para sa Kanya. Wala na ngayon. Kasama kasi ang Diyos sa mga pinakawalan ko. Nakakalungkot, oo, but ironically, naging peaceful ako nang mawala ang faith ko. Yan ang di ko maipa-intindi sa mga Christian friends ko kaya di ko na lang sinasabi. In the end, lumayo na lang ako sa kanila kaysa ipaliwanag pa ang sarili ko.
Kasama rin sa mga pinakawalan ko ay ang mga pangarap ko, kahit sa totoo lang di ko naman talaga maalala kung may pangarap ba ako. Noong high school ako, I had this vague idea na kailangan ko lang magkatrabaho in the future kaya dapat planuhin ko na ang buhay ko. Yon nga lang, natakot akong mangarap dahil baka di ko rin naman maabot. In the end, nakapagtrabaho pa rin naman ako pero di ko alam kung yon ba talaga ang gusto kong gawin sa buhay ko. Ang mahalaga lang sa akin ay sumasahod ako. Dahil tuloy dito, wala akong drive na mag-achieve pa ng mas mataas. Pinakawalan ko na rin kasi ang lahat ng mga paghahangad ko. I just live in the present. Masama ba yon? Siguro oo, kasi may asawa't anak ako na umaasa sa akin. Pero dahil din don, nawala ang lahat ng worries and fears ko about the future. Wala na akong anxieties sa buhay. Masama ba yon? Ewan, di ko masabi.
Pakiramdam ko wala na ang dati kong buhay. Wala na kasi ang mga dating pinahahalagahan ko. Nag-decide ako ngayon na mabubuhay na lang ako para sa mahal at anak ko, just to live here and now. Lahat ng pinaniniwalaan ko, pilosopiya, at achievements, isinantabi ko na. Dahil sa pag-let go ko sa mga yon, naging malinaw ang pagtingin ko sa buhay. But because of that clarity, mas marami akong nakikitang mali sa mundo. Ang daming kabobohan ng mga tao. Kahit mga may edad na, parang bata pa rin mag-isip. Naiinis lang ako pag naaalala ko ang mga kabobohan ng mga tao. Kaya nga ayokong manood ng balita. Puro kabulukan lang sa gobyerno at karahasan ng mga tao ang napapanood ko. Ang daming mali pero di ko alam kung paano maitatama. May kakayahan ba ang isang tao na baguhin ang mundo? Kalokohan.
In the end, tama ang nagsulat ng Ecclesiastes 1:18 "For with much wisdom comes much sorrow;
the more knowledge, the more grief." Pag masyado kang maraming nakikita, nalalaman, at naiisip, ikaw lang ang talo. Minsan nga tinatanong ko ang sarili ko kung nakabuti ba talaga sa akin ang pag-let go sa mga bagay na pinakawalan ko. Alin ba ang mas mahalaga sa akin, ang peace and clarity na nakuha ko sa meditation, o ang mga bagay na pinakawalan ko na naging reason din naman ng depression and anxieties ko? Kailangan ba talagang mamili? May possibility ba na maging peaceful ako habang marami akong hinahangad sa buhay? Pwede bang maging malinaw ang paningin ko sa buhay habang may pinanghahawakan akong pilosopiya at doktrina? Ewan, parang oxymoronic naman ang mga yon.
Kung titingnan sa labas, oo, nasira ng meditation ang buhay ko. Tinanggal nya lahat ng mga bagay na pinahahalagahan ko. Pero ang kapalit naman ay ang buong buhay kong hinahangad na kapayapaan. Is it worth the risk? Oo, pero dapat matapang ka. Dapat hindi ka takot na pakawalan lahat, kasi sa pag-let go mo lang mararanasan ang maging payapa. Para kang tumatalon sa bangin na hindi mo alam ang babagsakan mo. All it takes is a leap of faith. Tiwala lang talaga ang kailangan.
Saturday, October 6, 2018
What I Believe
Naicp q nuon n mlmang mtgal p bgo q maisulat in an outline form ang lhat o kramihan s mga pinanniwlaan q. Auq kcng isulat o sbhin s iba ang pilosopiya q s buhay dhil alm qng anytym ay pwd pang mgbago un. Pro ngaun nrealize q n kgaya q, normal lng dn n mgbago ang mga pinanniwlaan q. Wla nmang permanente s mundo kya lhat pwd mgbago, ksma n ron ang pilosopiya, ideyolohiya, convictions, at biases q. D nmn kelangang mging permanente ng isang bgay pra isulat q xa, dhil kng gnun, wla n qng pwdeng isulat.
Mula s mga nttunan q s buhay, eto ang pngunahin s mga pinanniwlaan q:
1. Hndi totoo ang Katotohnan, or at the very least, wla taung praan pra mlman o ma-attain un. Mapa-espiritual man, metaphysical, philosophical, o scientific, ang lhat ng Truth o Katotohnang alm ng tao ay pwd mgbago anytym. Wlang anumang bgay, ideya, o ctwasyon ang mssabing absolute, ultimate, o permanent.
2. Mging totoo k s srili m. Eto ang gmot s kramihan s mga repressed feelings ng tao n pwd mging dhilan ng depression. Kng d k man mtanggap ng iba, at least tanggap m ang srili m.
3. Wag mong gwin s iba ang ayw mong gwin nila sau. Nanniwla k man s Diyos o hndi, cnsbi ng conscience at common sense n ito ang tamang gwin.
4. Kng my ggwin kang desisyon, pngatawanan m. Kng mgsisi k man s bandang huli, at least srili m lng ang pwd m sisihin.
5. My mga dead end din s buhay ng tao. My mga pgkkataong ms mbuting tigilan m n ang pgttanung, pgging curious, at pgpilit s gsto m. Meron lng tlgang mga bgay n mhirap maintndihan, mkuha, mlman, at mgawa. makuntento k n lng.
6. Enjoy life. Yan lng nmn ang pwd mong mgawa s miserable at bulok n mundong to. Isa p, d m nmn pwdeng i-expect n ibang tao p ang mgpasaya sau. Gaya m, my mga srili rn clang klungkutan at problemang dinadala.
7. Mabuhay k n lng. Kng skaling d m p alm ang dhilan kng bat k nbbuhay, pwde kang lumapit s relhiyon o s Diyos. Kng d k p kuntento, wag m n lng alamin ang purpose m. It's better to love life more than the meaning of it.
8. mangarap k. Ms mbuting mging simpleng taong my pngarap kesa mging henyong wlang direksyon ang buhay. D k man gnun ktalino, at least mttuto kang mgsikap s buhay dhil s pngarap m.
9. Khit gaano kganda ang intensyon m, wla k p ring krpatang i-impose s iba ang mga ideya, standards, at pinanniwlaan m. Each one has a right to his own opinion and their opinion can be as valid as yours. Suggestion is more powerful than force.
10. Bgo k humingi ng tulong s iba, tulungan m muna ang srili m. Mhirap tulungan ang taong ayw tulungan ang srili. Gnun dn ang taong ayw mgpatulong.
11. My potensyal n mging successful ang bwat tao. ngkaiba-iba lng tau s edukasyon, kkyahan, dterminasyon, pera, at opportunity kya mas angat ang iba.
12. Hndi ang presidente, gobyerno, khirapan, o bulok n sistema ang pngunahing prblema ng bayan. Ang bulok n nature ng tao ang kelangang bguhin.
13. Ang nkkita m ay nkadepende lng s tintingnan m. Kng bkit puro negativ ang nkkita m s buhay ay dhil un ang gsto mong tignan. You choose your own eyeglasses thru which you see the world.
14. Don't believe everything you hear and read. Mga scientist man o religious leader ay ngkkamali rn.
4.24.09
Mula s mga nttunan q s buhay, eto ang pngunahin s mga pinanniwlaan q:
1. Hndi totoo ang Katotohnan, or at the very least, wla taung praan pra mlman o ma-attain un. Mapa-espiritual man, metaphysical, philosophical, o scientific, ang lhat ng Truth o Katotohnang alm ng tao ay pwd mgbago anytym. Wlang anumang bgay, ideya, o ctwasyon ang mssabing absolute, ultimate, o permanent.
2. Mging totoo k s srili m. Eto ang gmot s kramihan s mga repressed feelings ng tao n pwd mging dhilan ng depression. Kng d k man mtanggap ng iba, at least tanggap m ang srili m.
3. Wag mong gwin s iba ang ayw mong gwin nila sau. Nanniwla k man s Diyos o hndi, cnsbi ng conscience at common sense n ito ang tamang gwin.
4. Kng my ggwin kang desisyon, pngatawanan m. Kng mgsisi k man s bandang huli, at least srili m lng ang pwd m sisihin.
5. My mga dead end din s buhay ng tao. My mga pgkkataong ms mbuting tigilan m n ang pgttanung, pgging curious, at pgpilit s gsto m. Meron lng tlgang mga bgay n mhirap maintndihan, mkuha, mlman, at mgawa. makuntento k n lng.
6. Enjoy life. Yan lng nmn ang pwd mong mgawa s miserable at bulok n mundong to. Isa p, d m nmn pwdeng i-expect n ibang tao p ang mgpasaya sau. Gaya m, my mga srili rn clang klungkutan at problemang dinadala.
7. Mabuhay k n lng. Kng skaling d m p alm ang dhilan kng bat k nbbuhay, pwde kang lumapit s relhiyon o s Diyos. Kng d k p kuntento, wag m n lng alamin ang purpose m. It's better to love life more than the meaning of it.
8. mangarap k. Ms mbuting mging simpleng taong my pngarap kesa mging henyong wlang direksyon ang buhay. D k man gnun ktalino, at least mttuto kang mgsikap s buhay dhil s pngarap m.
9. Khit gaano kganda ang intensyon m, wla k p ring krpatang i-impose s iba ang mga ideya, standards, at pinanniwlaan m. Each one has a right to his own opinion and their opinion can be as valid as yours. Suggestion is more powerful than force.
10. Bgo k humingi ng tulong s iba, tulungan m muna ang srili m. Mhirap tulungan ang taong ayw tulungan ang srili. Gnun dn ang taong ayw mgpatulong.
11. My potensyal n mging successful ang bwat tao. ngkaiba-iba lng tau s edukasyon, kkyahan, dterminasyon, pera, at opportunity kya mas angat ang iba.
12. Hndi ang presidente, gobyerno, khirapan, o bulok n sistema ang pngunahing prblema ng bayan. Ang bulok n nature ng tao ang kelangang bguhin.
13. Ang nkkita m ay nkadepende lng s tintingnan m. Kng bkit puro negativ ang nkkita m s buhay ay dhil un ang gsto mong tignan. You choose your own eyeglasses thru which you see the world.
14. Don't believe everything you hear and read. Mga scientist man o religious leader ay ngkkamali rn.
4.24.09
Thursday, October 4, 2018
Inner Struggles
matagal na rin since huli akong sumulat. lampas isang taon na nga. di ko na tuloy alam kung pano o san ako magsisimula...
malungkot ako ngayon. ito lang naman yata ang reason kung bat ako nagsusulat, para lang ilabas ang mga nasa loob at isip ko tuwing nalulungkot ako. i guess alam ko na ang main reason kung bat prone ako sa sadness. madalas kasi ako mag-self-pity.
everytime i think of my self -- my personality, beliefs, and views -- i can't help but think if someone can really love and accept me as i am. eto ang reason kung bat madalas naaawa ako sa sarili ko. ibang-iba na ako kesa dati. nawalan na ako ng ganang magsimba dahil feeling ko wala na rin namang sense ang pagpunta ko ron samantalang naging atheistic na talaga ang outlook ko. wala na akong religion at paniniwala sa Diyos. di na ako bilib sa Bible, lalo na sa New Testament. i'm cynical about the government and society as a whole. i've never been patriotic and i already stopped being religious. kung may pinaniniwalaan man ako, yon ay ang kakayahan ng tao na i-improve ang kanyang sarili at malaman ang katotohanan gamit ang kanyang isip. ayoko nang maging superstitious. i'd rather be rational and use my reason to arrive at the truth.
i've been feeling so lonely lately. siguro epekto na rin ng pag-distansya ko sa mga kaibigan at kakilala ko sa church. tinuring ko na silang pamilya, pero mas mabuti sigurong lumayo na lang ako sa kanila para di ko na sila mahawa sa mga "heretic" belief ko at para malayo rin ako sa issue. ayokong lumabas na may kaaway ako o kinatampuhang tao kaya ako umalis, pero ayoko rin namang sabihin ng diretso sa kanila ang naging pagbabago ng isip at paniniwala ko. ok na siguro na dahan-dahan akong lumayo sa kanila. mas mabuti na rin siguro to kesa maging ipokrito ako at magpanggap.
nung mga unang buwan ng pagbalik ko sa simbahan, ang balak ko lang talaga ay makipag-ayos sa mga taong nasaktan ko dahil sa pag-alis ko. ang naging main reason ko lang ay dahil gusto ko lang talaga silang makasama at makita pagkatapos ng ilang taon ng "pagliliwaliw" ko sa mundo. pero habang tumatagal, nagkaron din ako ng desire na ibalik ang dating "faith" ko at maglingkod ulit sa Diyos. naging sobrang hirap lang talaga ng pagbabalik ko sa Kanya dahil na rin sa dami ng nangyari saken sa loob ng ilang taon ng paglayo ko. nahirapan na akong maniwala ulit dahil na rin siguro sa mga nalaman at nabasa ko. yes, in a way, nakasira sa "faith" ko ang pagiging sobrang mausisa ko at ang sobrang obsession ko sa katotohanan. ang reason ko kasi, kung talagang katotohanan ang sinasabi ng religion ko, yon at yon lang din ang malalaman ko kahit sa ibang sources pa ako tumingin. it turns out, ibang-iba pala ang sinasabi ng mga sources na yon. naglublob ako sa philosophy, history, psychology, religion, at conspiracy theories. inaral ko ang doktrina ng ibang simbahan at inalam ang origin ng mga doktrina ng Christianity. sineryoso ko ang religion ko. sa bandang huli, parang nagsisi rin ako. don ko napatunayan ang kasabihang, "ignorance is bliss."
tumagal ng halos two years ang "pagbabalik-loob" ko sa simbahan. kaya lang, sa twing nagsisimba ako, may isang part ng sarili ko ang nakakaramdam ng loneliness. i felt like a stranger in my own church. feeling ko kasi i don't belong there anymore. di ko na makita ang sarili ko bilang isa sa kanila. nahihirapan akong magdasal at magbasa ng Bible gaya ng ginagawa ko dati. siguro nga di ko na mababalik si nathan. nag-iba na ako. ibang tao na ako.
sa totoo lang natatakot ako sa pagiging atheist ko ngayon, hindi dahil mayron pa rin akong takot na balang-araw itatapon ako ng Diyos sa impiyerno, if ever totoo nga yon. natatakot ako dahil mag-isa lang ako. wala na kasi akong ibang kilala na kagaya ko ang religious standpoint. feeling ko walang makakaintindi nang buo sa mga pinaniniwalaan ko. i feel so lonely. wala man lang akong makausap tungkol sa mga topic na gusto ko at sobrang pinahahalagahan ko. actually meron naman, pero iba kasi ang viewpoint ni ivan. gusto kong makakilala ng kagaya ko at mai-open lahat ng nasa isip ko. ayoko nang mag-isa.
isa pang kinakatakot ko ay ang possibility na baka magbago pa ako ng paniniwala. ayokong ipaalam sa maraming tao ang religious status ko ngayon kasi baka mag-iba na naman ako ng isip at mag-decide na iwan ang atheism. ang dami ko na rin kasing naging "religion." from Christianity to atheism, then agnosticism to agnostic Christianity. ngayon, back to atheism, at di ko alam kung permanent na to. ang maganda lang sa position na to, malaya akong mag-isip, gumamit ng reason, at mag-decide kung ano ang magiging side ko lalo na when it comes to religious beliefs. nawala na nga talaga siguro ang "faith" sa sistema ko. di ko na alam kung pano ang manampalataya, lalo na kung ang gagawin kong definition non ay "being irrational and superstitious."
di na talaga ako nagsimba at wala man lang silang ideya kung bakit. kahit sarili kong pamilya di ko sinasabihan. natatakot kasi ako na baka di nila ako matanggap, lalo na si papa. di ko kayang sabihin sa kanya kung ano na ang pinaniniwalaan ko ngayon. di ko kayang sabihin sa kanya na di ko na pinaniniwalaan ang lahat ng pinaniniwalaan nya. malaki pa naman ang tiwala nya sa akin, hindi lang bilang anak kundi bilang kahalili nya sa pagdidisiplina sa mga kapatid ko at bilang spiritual leader ng pamilya namin. umasa syang maaakay ko si mama at ang bunso namin na maging matino at makakilala sa Diyos. kaya lang di ko na kaya. ayoko na. sariling desisyon na lang nila yon kung anong magiging kahihinatnan ng buhay nila. pagod na akong maging leader. ordinaryong tao lang naman talaga ako.
sa totoo lang gustung-gusto kong maniwalang may Diyos na nagbabantay at nagmamahal saken. gusto ko kasing maramdaman na special ako, na mayrong humahawak at nagse-secure ng buhay ko, at may tumutulong saken sa tuwing nahihirapan ako. gusto kong makaramdam ng security, acceptance, love, assurance, forgiveness, at support. gusto ko ring maramdaman ang encouragement at friendship na nakukuha ko sa simbahan. sila na rin kasi ang naging support group ko maliban kina mikko at ivan. kaya nga sobrang namiss ko sila nung unang beses na lumayo ako sa kanila. kahit naman ngayon ay ganon pa rin ang nararamdaman ko. kaya nga ganito na lang ang loneliness ko ngayon. kaso nga lang, di ko na kasi matagalan yong pakiramdam na nagsisimba lang ako para makasama sila. wala na kasing spiritual significance ang pakikisama ko sa kanila. kahit nandon ako, di na ako makaramdam ng connection with them. kasama nga nila ako pero parang may kulang. wala nang fellowship. siguro nga dahil di na talaga ako kristiyano.
oo, lumalabas na marami nga akong kinakatakutan ngayon, samahan pa ng malalim na loneliness. siguro ito talaga ang kabayaran ng paggamit ko ng isip ko at paglayo ko sa simbahan at sa Diyos. kung mayron man akong naging mortal sin, yon ay ang pagdepende ko sa reason at understanding ko. alam kong hindi pabor ang mga kristiyano sa ginawa ko, but it's my only choice. i had to use my brain, or else i would continue to suffer from cognitive dissonance. kung kasalanan man ang mag-isip, sana di Niya na lang ako "pinagkalooban" non. reason is the only capacity that defines me as a human, and to deny myself of that capacity means to deny my whole nature. if God will condemn me for using my reason, so be it. that's the only verdict i will gladly accept.
15:51 5/23/2011
malungkot ako ngayon. ito lang naman yata ang reason kung bat ako nagsusulat, para lang ilabas ang mga nasa loob at isip ko tuwing nalulungkot ako. i guess alam ko na ang main reason kung bat prone ako sa sadness. madalas kasi ako mag-self-pity.
everytime i think of my self -- my personality, beliefs, and views -- i can't help but think if someone can really love and accept me as i am. eto ang reason kung bat madalas naaawa ako sa sarili ko. ibang-iba na ako kesa dati. nawalan na ako ng ganang magsimba dahil feeling ko wala na rin namang sense ang pagpunta ko ron samantalang naging atheistic na talaga ang outlook ko. wala na akong religion at paniniwala sa Diyos. di na ako bilib sa Bible, lalo na sa New Testament. i'm cynical about the government and society as a whole. i've never been patriotic and i already stopped being religious. kung may pinaniniwalaan man ako, yon ay ang kakayahan ng tao na i-improve ang kanyang sarili at malaman ang katotohanan gamit ang kanyang isip. ayoko nang maging superstitious. i'd rather be rational and use my reason to arrive at the truth.
i've been feeling so lonely lately. siguro epekto na rin ng pag-distansya ko sa mga kaibigan at kakilala ko sa church. tinuring ko na silang pamilya, pero mas mabuti sigurong lumayo na lang ako sa kanila para di ko na sila mahawa sa mga "heretic" belief ko at para malayo rin ako sa issue. ayokong lumabas na may kaaway ako o kinatampuhang tao kaya ako umalis, pero ayoko rin namang sabihin ng diretso sa kanila ang naging pagbabago ng isip at paniniwala ko. ok na siguro na dahan-dahan akong lumayo sa kanila. mas mabuti na rin siguro to kesa maging ipokrito ako at magpanggap.
nung mga unang buwan ng pagbalik ko sa simbahan, ang balak ko lang talaga ay makipag-ayos sa mga taong nasaktan ko dahil sa pag-alis ko. ang naging main reason ko lang ay dahil gusto ko lang talaga silang makasama at makita pagkatapos ng ilang taon ng "pagliliwaliw" ko sa mundo. pero habang tumatagal, nagkaron din ako ng desire na ibalik ang dating "faith" ko at maglingkod ulit sa Diyos. naging sobrang hirap lang talaga ng pagbabalik ko sa Kanya dahil na rin sa dami ng nangyari saken sa loob ng ilang taon ng paglayo ko. nahirapan na akong maniwala ulit dahil na rin siguro sa mga nalaman at nabasa ko. yes, in a way, nakasira sa "faith" ko ang pagiging sobrang mausisa ko at ang sobrang obsession ko sa katotohanan. ang reason ko kasi, kung talagang katotohanan ang sinasabi ng religion ko, yon at yon lang din ang malalaman ko kahit sa ibang sources pa ako tumingin. it turns out, ibang-iba pala ang sinasabi ng mga sources na yon. naglublob ako sa philosophy, history, psychology, religion, at conspiracy theories. inaral ko ang doktrina ng ibang simbahan at inalam ang origin ng mga doktrina ng Christianity. sineryoso ko ang religion ko. sa bandang huli, parang nagsisi rin ako. don ko napatunayan ang kasabihang, "ignorance is bliss."
tumagal ng halos two years ang "pagbabalik-loob" ko sa simbahan. kaya lang, sa twing nagsisimba ako, may isang part ng sarili ko ang nakakaramdam ng loneliness. i felt like a stranger in my own church. feeling ko kasi i don't belong there anymore. di ko na makita ang sarili ko bilang isa sa kanila. nahihirapan akong magdasal at magbasa ng Bible gaya ng ginagawa ko dati. siguro nga di ko na mababalik si nathan. nag-iba na ako. ibang tao na ako.
sa totoo lang natatakot ako sa pagiging atheist ko ngayon, hindi dahil mayron pa rin akong takot na balang-araw itatapon ako ng Diyos sa impiyerno, if ever totoo nga yon. natatakot ako dahil mag-isa lang ako. wala na kasi akong ibang kilala na kagaya ko ang religious standpoint. feeling ko walang makakaintindi nang buo sa mga pinaniniwalaan ko. i feel so lonely. wala man lang akong makausap tungkol sa mga topic na gusto ko at sobrang pinahahalagahan ko. actually meron naman, pero iba kasi ang viewpoint ni ivan. gusto kong makakilala ng kagaya ko at mai-open lahat ng nasa isip ko. ayoko nang mag-isa.
isa pang kinakatakot ko ay ang possibility na baka magbago pa ako ng paniniwala. ayokong ipaalam sa maraming tao ang religious status ko ngayon kasi baka mag-iba na naman ako ng isip at mag-decide na iwan ang atheism. ang dami ko na rin kasing naging "religion." from Christianity to atheism, then agnosticism to agnostic Christianity. ngayon, back to atheism, at di ko alam kung permanent na to. ang maganda lang sa position na to, malaya akong mag-isip, gumamit ng reason, at mag-decide kung ano ang magiging side ko lalo na when it comes to religious beliefs. nawala na nga talaga siguro ang "faith" sa sistema ko. di ko na alam kung pano ang manampalataya, lalo na kung ang gagawin kong definition non ay "being irrational and superstitious."
di na talaga ako nagsimba at wala man lang silang ideya kung bakit. kahit sarili kong pamilya di ko sinasabihan. natatakot kasi ako na baka di nila ako matanggap, lalo na si papa. di ko kayang sabihin sa kanya kung ano na ang pinaniniwalaan ko ngayon. di ko kayang sabihin sa kanya na di ko na pinaniniwalaan ang lahat ng pinaniniwalaan nya. malaki pa naman ang tiwala nya sa akin, hindi lang bilang anak kundi bilang kahalili nya sa pagdidisiplina sa mga kapatid ko at bilang spiritual leader ng pamilya namin. umasa syang maaakay ko si mama at ang bunso namin na maging matino at makakilala sa Diyos. kaya lang di ko na kaya. ayoko na. sariling desisyon na lang nila yon kung anong magiging kahihinatnan ng buhay nila. pagod na akong maging leader. ordinaryong tao lang naman talaga ako.
sa totoo lang gustung-gusto kong maniwalang may Diyos na nagbabantay at nagmamahal saken. gusto ko kasing maramdaman na special ako, na mayrong humahawak at nagse-secure ng buhay ko, at may tumutulong saken sa tuwing nahihirapan ako. gusto kong makaramdam ng security, acceptance, love, assurance, forgiveness, at support. gusto ko ring maramdaman ang encouragement at friendship na nakukuha ko sa simbahan. sila na rin kasi ang naging support group ko maliban kina mikko at ivan. kaya nga sobrang namiss ko sila nung unang beses na lumayo ako sa kanila. kahit naman ngayon ay ganon pa rin ang nararamdaman ko. kaya nga ganito na lang ang loneliness ko ngayon. kaso nga lang, di ko na kasi matagalan yong pakiramdam na nagsisimba lang ako para makasama sila. wala na kasing spiritual significance ang pakikisama ko sa kanila. kahit nandon ako, di na ako makaramdam ng connection with them. kasama nga nila ako pero parang may kulang. wala nang fellowship. siguro nga dahil di na talaga ako kristiyano.
oo, lumalabas na marami nga akong kinakatakutan ngayon, samahan pa ng malalim na loneliness. siguro ito talaga ang kabayaran ng paggamit ko ng isip ko at paglayo ko sa simbahan at sa Diyos. kung mayron man akong naging mortal sin, yon ay ang pagdepende ko sa reason at understanding ko. alam kong hindi pabor ang mga kristiyano sa ginawa ko, but it's my only choice. i had to use my brain, or else i would continue to suffer from cognitive dissonance. kung kasalanan man ang mag-isip, sana di Niya na lang ako "pinagkalooban" non. reason is the only capacity that defines me as a human, and to deny myself of that capacity means to deny my whole nature. if God will condemn me for using my reason, so be it. that's the only verdict i will gladly accept.
15:51 5/23/2011
After Quitting Church
S totoo lng nging npkahirap ng ctwasyon q cmula nung d n q ngcmba. Nanjan ung kelangan q ng umiwas s mga dti qng ksma s cmbhan. Filing q rn ngaun aq n ang black sheep s family nmin dhil nga ung mga kpatid q n pinpilit q pang mgcmba nuon, cla n ngaun ang lging ngccmba. kya nga twing tumtwag c papa gling saipan aq n ang cnsermonan nya. nbaligtad n tlga ang mundo pra s family nmin kc ang dting npkabait, un n ang msma at ayaw mkinig. Pro hgit p s mga negativ n nangyaring to, nrito ang mga ms mhlgang nangyari sken at nattunan q cmula nung umlis aq ng cmbhan:
1. Ironically, ms kya q ng tangapin ang mga tao ngaun khit nkita q n ang mga 'ksmaan' at 'kpangitan' nila. Dti ang hirap sbhing mhal at tangap q ang isang tao dhil alm q n s kaloob looban q, kristyano aq at mkslanan nmn xa (o ms mkslanan xa kesa sken, dhil nga unbeliever xa at aq nmn ay isang taong ligtas). mgkaiba kmi. Kelangan nya munang mging kristyano pra msbi qng kpatid q xa.
Dhil n rin mismo s pgkkaibang to kya ang mga hndi born again ay ilag s mga kristyano. ito ang dhilan kng bkit konti lng tlga ang nging mga kaibgan q nuon. Filing q kc iba aq s mga tao at iba rin cla sken. Ngaun ms ngagawa q n clang tangapin at mging totoong kaibgan nila.
2. Dti twing gumgwa aq ng mbuti, gngwa q un dhil at pra s Diyos. Mgnda un pra matuwa Xa sken, pra mging ms mtuwid at msunurin ang tingin Nya sken. Dhil dun nging npka-egocentric q. Lgi q kcng iniicp kng anung iicpin at ssbhin ng Diyos tngkol sken. Hndi aq mlaya. Dhil dn dun nwwalan ng hlga ang pggwa q ng mbuti. Gumgwa n lng kc aq ng mbuti dhil meron aqng nkkuhang kpalit, gya nga ng approval at papuri ng Diyos, at hndi dhil un ang ms tamang gwin ng isang taong mbuti.
Ngaun nging ms mlaya aqng sundin ang konsyensya q pgdating s pggwa ng mbuti at pgging mbait. Hndi n mhlga sken kng anung iicpin o ssbhin ng Diyos. Ang princpyo q n lng ngaun, kng meron mang Diyos n mtuwid at mrunong gumanti s kbutihan ng tao, Xa n ang bhlang mgreward s kbutihan q. Pro wla n qng pkialam s reward. Ang ms mhlga gnwa q ang alm qng tama.
3. Mas ngkaron n q ng chance ngaun n gmitin ang icp q, gumwa ng decisions on my own, at mgtanung ng mga bgay n d q pinpancn nuon, lalo n ung tngkol s relhiyon at cmbhan. Dti msmang mgtanung, kumontra, o mgpkita ng doubt s doktrina ng cmbhan at authority ng mga lider. Filing q tlga nuon nkakulong aq intelectually. Limitado lng kc ng cmbhan ang dpat qng mlman at maintndhan. Ngaun mas mlaya n qng mgicp, mg-reason out, at gumwa ng desisyon pra s srili q. Filing q ms responsable n q s kng anumang mga ngyyri s buhay q. Eto ang klase ng klyaang d q nrnsan nuon.
4. Filing q ngaun ms totoong tao n q. Dti lgi qng iniicp n dpt mging mbuting example aq s mga tao, dhil n rn s pgging kristyano q. Lgi qng inaalgaan ang testimony q pra hndi msbi ng mga unbeliever (ms mgnda ang term n non-born again) n preho lng ang mga kristyano s mga hndi kristyano. Nging praning tuloy aq s iicpin at ssbhin ng tao tngkol sken (gya ng cnbi q s numbr 2). Prang lging pigil ang kilos q dhil dun. Mxado aqng tkot mgkamali at mkasakit dhil kelangan lging tama lng ang gwin q. Nkakulong tlga aq. hgit s lhat, ngkaron aq ng seryosong paranoia dhil filing q lgi aqng pinag-iicpan ng msma ng mga tao, dala nga ng sobra qng self-consciousness at pgaalala s ssbhin ng mga tao. Ngaun mlya n q s gnun. Wla n qng pkialam s knila. Kng mgkamali man aq o mkasakit, ok lng dhil normal aqng tao. Pro d nmn ibg sbhin n mlya n qng mnakit ng iba. As possible auqng mkasakit pro kng mngyari man, d n q maiinis s srili q dhil alm qng normal aqng tao. Gnun ang buhay.
As possible auq snang sbhin s mga tao n wag n cla mgcmba dhil auqng mgmukhang kontrabida s buhay at relhiyon nila. Wla nmn aqng krptang plitin ang isang tao n mniwla sken. Ang pwde q lng gwin ay i-share ang mga naiicp at nrrnsan q. nttunan q n rin kcng igalang ang opinyon at pnniwla ng iba, d gaya ng gngwa q nuon s cmbhan. Pra sken knya knya lng tau ng version ng ktotohnan kya wla aqng krptang i-impose s iba ang version q.
Mlmang merong gstong mgtanung kng ngsisisi b q s pgalis q s chrch. Ang sgot: hndi. Khit ang dming pangit n nangyari sken dhil dun (ilan dun ay ang mga nsbi q n s cmula ng article n to), hndi aq ngsisisi n nlman at nbasa q ang mga bgay n d q n dpat binasa. Although s totoo lng, aaminin qng nging ms msya ang buhay q nuon. Pro ms mbuti n rin ang gnito kc halos wla rin nmang ngbago. mssabi qng nging ms mlaya aq cmula nung kumwla n q s cmbhan. Wla aqng pinagsisisihan.
12.31.08
1. Ironically, ms kya q ng tangapin ang mga tao ngaun khit nkita q n ang mga 'ksmaan' at 'kpangitan' nila. Dti ang hirap sbhing mhal at tangap q ang isang tao dhil alm q n s kaloob looban q, kristyano aq at mkslanan nmn xa (o ms mkslanan xa kesa sken, dhil nga unbeliever xa at aq nmn ay isang taong ligtas). mgkaiba kmi. Kelangan nya munang mging kristyano pra msbi qng kpatid q xa.
Dhil n rin mismo s pgkkaibang to kya ang mga hndi born again ay ilag s mga kristyano. ito ang dhilan kng bkit konti lng tlga ang nging mga kaibgan q nuon. Filing q kc iba aq s mga tao at iba rin cla sken. Ngaun ms ngagawa q n clang tangapin at mging totoong kaibgan nila.
2. Dti twing gumgwa aq ng mbuti, gngwa q un dhil at pra s Diyos. Mgnda un pra matuwa Xa sken, pra mging ms mtuwid at msunurin ang tingin Nya sken. Dhil dun nging npka-egocentric q. Lgi q kcng iniicp kng anung iicpin at ssbhin ng Diyos tngkol sken. Hndi aq mlaya. Dhil dn dun nwwalan ng hlga ang pggwa q ng mbuti. Gumgwa n lng kc aq ng mbuti dhil meron aqng nkkuhang kpalit, gya nga ng approval at papuri ng Diyos, at hndi dhil un ang ms tamang gwin ng isang taong mbuti.
Ngaun nging ms mlaya aqng sundin ang konsyensya q pgdating s pggwa ng mbuti at pgging mbait. Hndi n mhlga sken kng anung iicpin o ssbhin ng Diyos. Ang princpyo q n lng ngaun, kng meron mang Diyos n mtuwid at mrunong gumanti s kbutihan ng tao, Xa n ang bhlang mgreward s kbutihan q. Pro wla n qng pkialam s reward. Ang ms mhlga gnwa q ang alm qng tama.
3. Mas ngkaron n q ng chance ngaun n gmitin ang icp q, gumwa ng decisions on my own, at mgtanung ng mga bgay n d q pinpancn nuon, lalo n ung tngkol s relhiyon at cmbhan. Dti msmang mgtanung, kumontra, o mgpkita ng doubt s doktrina ng cmbhan at authority ng mga lider. Filing q tlga nuon nkakulong aq intelectually. Limitado lng kc ng cmbhan ang dpat qng mlman at maintndhan. Ngaun mas mlaya n qng mgicp, mg-reason out, at gumwa ng desisyon pra s srili q. Filing q ms responsable n q s kng anumang mga ngyyri s buhay q. Eto ang klase ng klyaang d q nrnsan nuon.
4. Filing q ngaun ms totoong tao n q. Dti lgi qng iniicp n dpt mging mbuting example aq s mga tao, dhil n rn s pgging kristyano q. Lgi qng inaalgaan ang testimony q pra hndi msbi ng mga unbeliever (ms mgnda ang term n non-born again) n preho lng ang mga kristyano s mga hndi kristyano. Nging praning tuloy aq s iicpin at ssbhin ng tao tngkol sken (gya ng cnbi q s numbr 2). Prang lging pigil ang kilos q dhil dun. Mxado aqng tkot mgkamali at mkasakit dhil kelangan lging tama lng ang gwin q. Nkakulong tlga aq. hgit s lhat, ngkaron aq ng seryosong paranoia dhil filing q lgi aqng pinag-iicpan ng msma ng mga tao, dala nga ng sobra qng self-consciousness at pgaalala s ssbhin ng mga tao. Ngaun mlya n q s gnun. Wla n qng pkialam s knila. Kng mgkamali man aq o mkasakit, ok lng dhil normal aqng tao. Pro d nmn ibg sbhin n mlya n qng mnakit ng iba. As possible auqng mkasakit pro kng mngyari man, d n q maiinis s srili q dhil alm qng normal aqng tao. Gnun ang buhay.
As possible auq snang sbhin s mga tao n wag n cla mgcmba dhil auqng mgmukhang kontrabida s buhay at relhiyon nila. Wla nmn aqng krptang plitin ang isang tao n mniwla sken. Ang pwde q lng gwin ay i-share ang mga naiicp at nrrnsan q. nttunan q n rin kcng igalang ang opinyon at pnniwla ng iba, d gaya ng gngwa q nuon s cmbhan. Pra sken knya knya lng tau ng version ng ktotohnan kya wla aqng krptang i-impose s iba ang version q.
Mlmang merong gstong mgtanung kng ngsisisi b q s pgalis q s chrch. Ang sgot: hndi. Khit ang dming pangit n nangyari sken dhil dun (ilan dun ay ang mga nsbi q n s cmula ng article n to), hndi aq ngsisisi n nlman at nbasa q ang mga bgay n d q n dpat binasa. Although s totoo lng, aaminin qng nging ms msya ang buhay q nuon. Pro ms mbuti n rin ang gnito kc halos wla rin nmang ngbago. mssabi qng nging ms mlaya aq cmula nung kumwla n q s cmbhan. Wla aqng pinagsisisihan.
12.31.08
Malabo
Intro: D D+ Bm C (2x)
D DM7 D9
Heto na naman ang tanong na to
Gm7 F#m7 Bm C A
titigilan ko na ba ang pag-eemo ko?
D DM7 D9
Bakit ba hanggang ngayon ako'y
Gm7 F#m7 Bm C A
nangangarap pang baka may pag-asa pa sayo?
Refrain:
F#m Bm F#m Bm
Sa tagal ng limang taon ng pagdadrama ko
F G A Asus4 A
siguro nga'y dapat nang sabihin to
Chorus:
C#m F#m D E
Hayaan mo hindi na ko luluha pa nang dahil sayo
C#m F#m D E
Isipin mong limot na kita kahit na parang malabo
C#m F#m D E
Pangako ko hindi na ko magdaramdam nang gaya nito
C#m F#m D E
Sana ay lumigaya ka na't mula ngayon ay lagi kang masaya (Intro)
D DM7 D9
At ngayon ang sabi mo naman
Gm7 F#m7 Bm C A
naka-move on ka na nga at tayo'y friends na lang
D DM7 D9
Bakit ba ang tangi kong alam
Gm7 F#m7 Bm C A
di mapilit mawala ang sa iyo'y nararamdaman?
Refrain:
F#m Bm F#m Bm
Sa tagal ng limang Paskong ako'y bangag sayo
F G A Asus4 A
sana nga ay masabi ko na to
Bridge:
A
Masaya ka na sana sa buhay mo
F#m
Iisipin ko na lang na ok na ako
G
Kahit alam ko naman ang totoo
Asus4 A
Kalimutan ka ay parang malabo
D DM7 D9
Heto na naman ang tanong na to
Gm7 F#m7 Bm C A
titigilan ko na ba ang pag-eemo ko?
D DM7 D9
Bakit ba hanggang ngayon ako'y
Gm7 F#m7 Bm C A
nangangarap pang baka may pag-asa pa sayo?
Refrain:
F#m Bm F#m Bm
Sa tagal ng limang taon ng pagdadrama ko
F G A Asus4 A
siguro nga'y dapat nang sabihin to
Chorus:
C#m F#m D E
Hayaan mo hindi na ko luluha pa nang dahil sayo
C#m F#m D E
Isipin mong limot na kita kahit na parang malabo
C#m F#m D E
Pangako ko hindi na ko magdaramdam nang gaya nito
C#m F#m D E
Sana ay lumigaya ka na't mula ngayon ay lagi kang masaya (Intro)
D DM7 D9
At ngayon ang sabi mo naman
Gm7 F#m7 Bm C A
naka-move on ka na nga at tayo'y friends na lang
D DM7 D9
Bakit ba ang tangi kong alam
Gm7 F#m7 Bm C A
di mapilit mawala ang sa iyo'y nararamdaman?
Refrain:
F#m Bm F#m Bm
Sa tagal ng limang Paskong ako'y bangag sayo
F G A Asus4 A
sana nga ay masabi ko na to
Bridge:
A
Masaya ka na sana sa buhay mo
F#m
Iisipin ko na lang na ok na ako
G
Kahit alam ko naman ang totoo
Asus4 A
Kalimutan ka ay parang malabo
(Repeat Chorus)
Monday, September 24, 2018
into agnosticism and skepticism
ang dami nang nangyari saken. ang lungkot ko ngayon. kaso ayoko nang malaman ang dahilan kung bakit. nakakasawa na. ang nangyayari nga lang saken ngayon, di ako makatulog nang maayos dahil nga feeling ko merong something sa puso ko na kelangan kong ilabas. ang hirap talaga ng ganitong sitwasyon. ang sakit. pero natutunan ko nang mabuhay kasama ang lahat ng hapding nararamdaman ko. ang dami na nga eh. nagkasabay-sabay.
di ko na alam ngayon kung kristiyano pa nga ba ako. feeling ko kasi lahat ng relihiyon may kanya-kanyang version ng katotohanan. lahat ng taong may isip, may kanya-kanya ring version ng katotohanan at definition ng kaligayahan. di ko na alam kung sinong paniniwalaan ko. kung ang bible kasi, di naman kasi lahat ng nakasulat don ay totoo. ang ilan don ay alamat lang. di ko na alam kung alin ang totoo. ang iniisip ko na nga lang ngayon, kung hindi totoo ang bible, pano non nahulaan ang mga bagay na mangyayari sa hinaharap? at kung hindi totoo ang diyos ng bible, pano nagkatotoo ang ilan sa mga hulang nakasulat don? ito na lang talaga ang nag-iisang dahilan kung bakit di pa rin ako lubusang nagiging atheist, maliban pa sa ilang mga bagay na di mapaliwanag ng siyensya gaya ng demon-possession at paranormal activities.
malamang totoong may diyos nga, kaso hindi yon ang diyos na sinasamba ng mga kristiyano. ang diyos kasi ng mga kristiyano ay sadista, praning, self-worshipper, at psychopathic. yon ang klase ng diyos na di ko kayang sambahin at mahalin. oo, sinasabi ng mga kristiyano (at ganito rin ang sinabi ko sa sarili ko noon) na kung ganito naman talaga ang katangian ng tunay na diyos, eh di tanggapin na lang natin. bat nga naman tayo gagawa ng isang romanticized na version ng diyos na sasambahin natin? kaso nga lang, di ko talaga kayang sambahin, mahalin, at sundin ang ganoong klase ng diyos. kung may sasambahin man akong diyos sa buhay ko, sigurado akong hindi yon ang diyos ng kristiyanismo.
ano nga ba kasi talaga ang katotohanan? ano nga ba ang totoo? meron nga ba talagang absolute truth? feeling ko lahat ng tao may kanya-kanyang definition ng kung ano ang totoo. maraming naniniwalang spiritual o religious ang nature ng katotohanan kaya sinasabi nilang si hesus ang katotohanan. pero sa pagsasabi nila ng ganon, ano nga ba talaga ang ibig nilang sabihin? ano ang ibig sabihin ng pagiging katotohanan ni hesus? siya nga ba talaga ang absolute truth? sa panong paraan? pano ko nga rin ba malalaman kung ang isang bagay, ideya, o tao (sa kaso ng kristiyanismo) ay ang katotohanan? yon lang naman kasi talaga ang gusto kong hanapin sa buhay ko. gusto kong malaman kung ano ang totoo. pero pano? anong criteria, characteristic, o guidelines ang dapat kong pagbasehan para malaman ko ang katotohanan? pano ko malalaman kung nahanap ko na pala ang gusto kong makita? dapat ko bang gamitin ang isip ko? pero sinasabi naman ng ilan na faith ang kelangan ko. eh ano nga ba ang ibig sabihin ng faith?
sa nakikita ko kasi, kelangan mong maging bulag para masabing may faith ka nga. kelangan mong maniwala na lang sa kung anong sinasabi sayo ng simbahan, bible, o relihiyon. para bang kelangan mong wag gamitin ang utak mo kapag kristiyano ka. ang hirap eh. kung ang kristiyanismo ang totoong relihiyon at si kristo nga ang absolute truth, bakit faith lang ang kelangang maging basehan para mapatunayan yon? di ba nila alam na ang faith na tinutukoy nila ay nakabase madalas sa emosyon? at ang emosyon ng tao ay di mapagkakatiwalaan dahil madalas ay pabago-bago ito at irrational. kapag emosyon ang pinapagana, di mo na kelangan ng facts at proofs para ma-derive ang katotohanan. pero alin ba sa dalawa ang mas mapagkakatiwalaan, ang isip (reason) o puso (emotions)? marahil sasabihin ng ilan na di ko rin dapat masyadong pinagkakatiwalaan ang isip ko dahil limitado lang naman ang kaya kong intindihin at malaman. naniniwala rin akong imperfect ang lahat ng nasa tao, kahit ang logic at reasoning niya. pero kung titimbangin, mas may dahilan ako para pagkatiwalaan ang isip ko kesa puso ko. masyado akong mahina emotionally. mas magaling akong mag-isip kesa makaramdam. kaya kung ako ang papipiliin, mas dapat kong gamitin ang isip ko sa paghahanap ng katotohanan.
but again, the problem is, nag-eexist nga ba talaga ang katotohanan? ano nga ba kasi talaga ang totoo? pano kung naghahanap lang pala ako ng wala? isa pa, may dahilan nga ba talaga ako para i-deny ang reliability ng buong bible? alam kong merong mga parte yon na kwestiyonable, pero marami rin naman akong dahilan para paniwalaan yon. ayon sa archeology, merong mga nakasulat sa bible na napatunayan nilang nag-exist o nangyari nga. ganon din ang sinasabi ng history.
sa totoo lang mas may dahilan akong mag-doubt sa new testament kesa old. kung ganon, mabigat ang dahilan ko para i-deny ang kristiyanismo, dahil nga nakabase ang malaking porsiyento nito sa n.t. pero ang isa pang problema ko, bakit ko ba kasi hinahanap ang katotohanan sa isang libro gaya ng bible? sino ang nagsabing ito ang authority pagdating sa kung anong dapat kong isipin at paniwalaan? marami pa namang religious books and writings na nag-eexist ngayon, at ang ilan pa sa mga yon ay naisulat bago pa ang bible o pagsilang ng kristiyanismo. sa mga libro ko nga ba mahahanap ang katotohanan? sa relihiyon ba? kung hindi ron, saan? pano? gusto kong i-spend ang buhay ko sa paghahanap ng kung ano ang totoo. gusto kong masagot ang lahat ng mga tanong ko. gusto kong mahanap ang fulfillment ng buhay ko sa paghahanap ng katotohanan. pero hanggang kelan kaya ako maghahanap? kelan kaya matatapos ang paghahanap ko?
eto pa ang isang dahilan kung bakit feeling ko hindi ako magiging masaya sa buhay ko kahit kelan. feeling ko magiging masaya lang ako pag nalaman ko na ang katotohanan. at hangga't di ko pa nahahanap yon, ibig sabihin hindi ako magiging tunay na masaya. hindi ako magkakaron ng contentment sa buhay ko hangga't di ko nalalaman ang totoo. feeling ko kasi ang daming hindi sinasabi ng simbahan saken. feeling ko ang daming nililihim saken ng mundo.
ano nga ba ako? sino nga ba ako? para saan ang buhay at existence ko? bat ako nandito? ilan lang to sa mga tanong ko na di ko talaga masagot. oo madali lang namang sabihin na nabubuhay ako dahil at para sa diyos. madali lang sabihing anak ako ng diyos dahil nanalig ako kay kristo. but i cant still find satisfaction in this christian scheme of things. feeling ko kasi wala nang ibang ginagawa ang diyos kundi ang tapakan ang pagkatao ko, ang laging iparamdam saken ang inadequacies and weaknesses ko, at ipamukha saken ang mga kasalanan at guilt ko. ginagawa nya yon kasi gusto nyang lagi akong humingi ng awa at pagpapatawad nya. gusto nyang laging siya lang ang bida. di nya man lang ma-appreciate kahit ang mga kabutihang ginagawa ko. basura o basahan lang naman kasi ang mga yon sa paningin nya. kahit anong gawin ko hinding-hindi ko sya mapi-please. hinding-hindi ko makukuha ang loob nya. kung totoong siya ang diyos, ang mabuti at mapagmahal na diyos, bakit niya ginagawa at pinaparamdam saken ang ganon? ginagago nya lang ako. hinding-hindi ko kayang mahalin at ibigay ang buhay ko sa ganong klase ng dyos.
gusto kong maging definite sa kung anong gusto kong mahanap. kahit di ko alam kung ano nga ba ang katotohanang hinahanap ko, somehow, alam kong makikita ko rin yon. malamang ang katotohanang hinahanap ko ay hindi ang pini-preach ngayon ng relihiyon o ng kahit na anong pilosopiya. pero kung ganon, ibig sabihin wala pang nakakahanap non. pero hindi naman yata pwede yon. meron na nga kayang nakahanap sa katotohanan? attainable nga rin ba talaga yon? ewan ko.
kahit ako di ko alam kung anong hinahanap ko. yon ang totoo. di ko alam kung anong hinahanap ko. napaka-vague kasi ng salitang 'katotohanan.' kung sasabihin ko kasi na hinahanap ko ang katotohanan, ibig sabihin kasinungalingan lang ang lahat ng sinasabi ng lahat ng relihiyon, paniniwala, ideolohiya, at pilosopiya. posible nga ba talaga yon? o mas risonable bang isipin na somehow, somewhere in this chaos of belief systems ay meron ngang nag-eexist na 'absolute truth?' kung ganon nga, pano ko mahahanap yon? alin sa mga yon ang dapat kong paniwalaan? parang nawawalan na ako ng pag-asa. di ko na alam kung anong dapat kong paniwalaan. siguro nga hindi totoong may absolute truth. hindi nga talaga siguro nag-eexist ang gusto kong makita. kung ganon, dapat sigurong i-enjoy ko na lang ang buhay ko, tutal yon lang naman ang pwede kong gawin eh. miserable naman talaga ang existence ng tao dito sa mundo kaya mas mabuting maging masaya na lang sa kung anong meron at kung sino ako ngayon. yon na lang siguro ang magiging prinsipyo ko sa buhay ko: ang maging masaya.
14:16 9/27/2008
why i dont go to church
S tgal q ng d ngccmba (9 months n yta?) mlmang merong mga taong curious s kng anu ng religious status q ngaun, lalo n ang mga taong nkkakilala at concern sken. Cguro naiicp nilang ng-backslide lng aq, nlilito s kng anung dpt qng pniwlaan, misguided, o nlligaw ng landas. Dhil dito naicp q n dpat mgslita n q kng bkit d n q ngccmba, pra s ikatatahimik ng klooban ng mga taong ng-aalala sken, kng meron man. Pro bgo un, gsto q munang sbhin n kng my nging pgkkamali man aq s religious life q, hndi un ang pglayo q s cmbhan, kundi ang pgging mas devoted q s pghhanap ng katotohnan, hndi s relihiyon o cmbahan q. E2 ang mga dhilan kng bat d n q ngccmba:
1. S dmi ng sekta at denomination ng mga born again d q n alm kng alin ang totoo, cnsidering their respective histories. Wla man lng isang mkpgsbing c Jesus ang founder ng relhiyon nila.
Anu nga b tlga ang katotohnan? Anu b tlga ang 22o? D q n alm kng cnu o anu ang pniniwlaan q.
2. Ang pgsamba s Diyos ay nkadpende n lng s emosyon, hndi s katotohnan. Anu b tlga ang ibg sbhin ng pgsamba?
3. Bkit gnwa ng Diyos ang tao n my kapacdad n mgkasala? Bt nya p aq bnigyan ng freewill kng alm nya nmang mgging dhilan ito pra lumayo aq s Knya?
4. Bnigyan aq ng Diyos ng icp at utak, pro bat d q 2 pwdeng gmitin kng gs2 qng mniwla s Knya? Bkit pg kristyano k d k pwdeng gumamit ng icp pgdating s mga spritual n bgay?
5. nsan n ang essence ng kristyanismo? D q un mkita s mga cmbhan ngaun.
6. pling-pili lng ang mga utos ng Diyos n cnsunod ng mga tao ngaun. D q mkita s mga kristyano ang 22ong pgsunod s Diyos. Bkit?
7. Mhl nga b tlga ng Diyos ang lht ng tao? Panu n ang mga nsa 3rd sex? cnumpa n rw cla ng Diyos pro at d same tym pinamamalandakan ng mga kristyano n mhal ng Diyos ang lht ng tao.
8. Alm n ng Diyos noon p n mgkkasala ang tao s bndang huli. Pro bkit gnwa Nya p rn ang tao? At bkit Nya p kelangang parusahan ang tao s mga kslnan nla kng alm Nya nmn noon p n mgging gnun tlga ang klgyan nla?
9. Cnsbi ng mga scholar n nung pnhon ng new tstament d rw naniniwla ang mga kristyano n c Jesus ay Diyos. Pro ngaun cnsbi ng mga kristyano n kng d k mniniwla s dvinity ni Jesus d k rw mlligtas. Bkit ngbgo ang pinaniniwlaan ng mga kristyano? Ibg bng sbhin ngbbago rn ang ktotohnan?
10. mhlga nga b tlga ang mga tao s Diyos? Kng ituring kc Nya ang mga tao pra clang mga mbangis n hayop n dpt paamuhin. Lgi Nyang pinpamukha s knila n tao LANG cla n nangangailngan ng awa Nya.
11. Nung old testament d naniniwla ang mga hudyo s impyerno. Bkit ang mga kristyano naniniwla run? Ibg sbhin ngbbago tlga ang rvelation ng Diyos tngkol s mga spritual n bgay?
12. Bkit b nmtay c Jesus s krus? Pra b d n sundin ng mga tao ang mga utos ng Diyos, o pra lng ilgtas ang mga tao s kslnan?
13. Bkit ptuloy n nniniwla ang mga kristyano n pinnganak c Jesus ng dcmber 25? Bkit nkki-clebrate ang mga born again s mga pang-katolikong holiday gya ng valentines, pasko, at halloween smntlang cnsbi nla n pagan ang origin ng catholic chrch?
14. Panu naaatim ng Diyos n mkita ang arw2 n pghhirap, injustice, at krhasang nrrnasan ng mga tao s mundo, hbang cnsbi ng mga kristyano n Xa ang Diyos n maawain, mkpangyrihan, at mkatwiran? Kng aq Xa, ggwin q ang dpt gwin ng isang maawain at mktwirang Diyos. Pro bat d Nya un gngwa?
Cnsbi ng ilan n mxado lng aqng hyper pgdting s mga doktrina ng cmbhan kya aq ngkkganito. Bat q nga b pinalilito ang srili q s mga gnitong bgay? Cnsbi ng mrmi (at gnito rin ang pgiicp q nung aktibo p q s cmbhan) n wag k dpt mging mxadong seryoso s mga gnung bgay dhil mgging dhilan yan ng division. E anung mggwa q? Pino-point out ng bible n ang katotohnan lng ang mkkpgpalaya sken. Hndi b s isang cmbhan, ang cnsbi nilang katotohnan ay ang doktrina nila (n ngaun ay nrealize q n srili lng dn nmn nilang intrpretation ng bible)? Ibg sbhin, kng gsto qng mlman ang katotohnan, dpt qng pgaralan ang doktrina ng cmbhan (hndi lng ng cmbhan q kundi ng krmihan s ngssbing kristyano ang cmbhan nla). Kso nung gnwa q n un, ang dming lumbas n tanung n mhirap sgutin. Ilan nga s mga un ay ang mga naisulat q n. Ngaun ssbhin nmn ng ilan n mxado aqng umaasa s tlino q at d dpt aq ngttiwla dun. Bkit, msma bng mghnap ng sgot? Kng ang mga cnsbi ng cmbhan ay katotohnan, bkit mrmi aqng nkkitang irregularities s cnsbi nla? Un b ang klase ng katotohnang mkpgppalaya s tao?
Ngaun, s tanung n anu n b ang religious status q, pocbleng nanniwla p rn aqng my Diyos, pro alm qng hndi Xa ang Diyos n pinipreach ng mga cmbahan ngaun. Mlmang agnostic n rn aq, dhil s tngin q, hndi totoo ang katotohnan. Knya knya lng nmn ng intrpretation ng bible ang mga tao at relhiyon. Kng meron man aqng pwdeng pniwlaang version ng kristyanismo, un ay ang church n tinayo ni Jesus. Sna pgpasensyahan n lng aq ng ngbbasa nito kng d q msbi tlga ang religious status q dhil s ngaun d q alm kng panu ikahon ulit ang srili q s isang ideolohiya o pnniwla. Dhil dto pwd n rin aqng msbihang isang freethinker. Un cguro ang mas bgay n itwag sken.
S mga ngbbalak nmn n sgutin ang mga tanung q, PKIUSAP mgresearch po muna kau, gya ng isang taong merong mhlgang gstong sbhin. At sna po wag n kaung mg-quote s bible dhil nbasa q n rn po yan, blang isang seryosong dting preacher at bible study/cell group leader. S mga tao nmn n cncern sken, sna po iprmdam nyo n lng un. D q po klangan ng judgment nyo dhil nrrmdman q n un khit nung nsa cmbhan p q. Sbhin nyo n lng po kng tanggap nyo p rn aq. Un lng po ang hinhingi q s mga taong ngaalala sken.
Kng binasa m to hangang dto, mrming slmat. naintndhan m man o hndi, sumang-ayon k man o hndi, slmat p rn. At least alm qng meron ng nkkaalm ng nsa loob q. Slmat.
how and why i became agnostic
Bkit at panu nga b aq nging agnostic o freethinker? Dti ang akala q s mga gnung tao ay msma, imoral, at wlang takot s Diyos. Wla tlga s icp q n drting dn pla ang araw n mgging gnun aq. Ang totoo kc nyan, khit nung nsa cmbhan p q alm q n s kaloob looban q n aq ang klase ng taong wla mxadong pinanniwlaan. Khit ang mga bgay n pinpreach q nuon hndi q tlga alm kng totoo. ngppreach lng aq ng mga bgay n alm qng naaayon s pnniwla ng mga nkkinig sken. Wla tlga aqng sriling pnniwla dhil n rn cguro nttakot aqng ma-indoctrinate ng khit n anung cmbhan o grupo. Khit hangang ngaun hndi p nga aq kumbinsidong agnostic nga tlga ang dpat n tawag sken. Auq kcng kinkahon ang srili q s isang way of thinking o doktrina. Mlaya nga aqng mgicp, kya nga cguro ms gsto qng twagin ang srili q n freethinker.
Isa s mga basic n pinanniwlaan q ngaun ay eto: ang ktotohnan ay subjective. Hndi ng-e-exist ang absolute o ultimate truth. Ang mga ktotohnang nllman ntin ay nkadepende lng s nrrmdman at krnsan ntin. Kng hhanapin kc ntin ang ultimate truth, dpat meron ding ultimate lie o kya ay ultimate problem n ktapat nun. Kso wla nmn ytang gnun. Ang truth n cnsbi ng syensya, relhiyon, o pilosopiya ay dpat hndi ngbbago (immutable) at applicable s lhat ng oras at lugar (universal and timeless) kso hndi gnun ang nkkita q. makkita s history ng tao n ang mga doktrina ng cmbhan, discoveries ng syensya, at teorya ng mga pilosopo ay subject s pgbbago at pwde pang mgbago anytime. Kng gnun, ang mga ktotohnang inooffer nila s tao ay hndi absolute. Mlmang nga n s mundong ito ay wlang absolute o constant. Kya kng meron mang ultimate truth, mlmang hndi un mkkita s mundong ito. Yon ay isang bgay n hndi kayang madiscover at mlman ng tao. In short, wla tau s posisyon at wla taung kapacdad n mlman un.
Ngaun, panu at kelan aq ngcmulang mgicp at mniwla ng gnito? Ngcmula un nung pnag-aralan q ang mga doktrina ng ibat ibang sekta ng born again at ang mga idea ng mga atheist. Ang nkkalito lng tlga, ang dming mga grupong ngssabing nanniwla cla ky Jesus, gaya ng mga unitarian. Kng tutuusin, ms biblically sound p ang mga doktrina nila kesa mga trinitarian pro cnsbi nmn ng mga baptist n kulto o false ang mga unitarian. Bwat denomination ng mga kristyano gnun ang gngwa. Cnsbi ng isang grupo n false ung isa, tpos gnun dn nmn ang gngwa ng isa. Ang labo nilang lhat. Dhil dun nrealize qng knya knya lng nmn tlga cla ng intrpretation ng bible. Cmula nun auq ng mniwla s khit alin s knila. Nwlan n q ng tiwla s mga cmbhan.
1.4.09
after quitting church
S totoo lng nging npkahirap ng ctwasyon q cmula nung d n q ngcmba. Nanjan ung kelangan q ng umiwas s mga dti qng ksma s cmbhan. Filing q rn ngaun aq n ang black sheep s family nmin dhil nga ung mga kpatid q n pinpilit q pang mgcmba nuon, cla n ngaun ang lging ngccmba. kya nga twing tumtwag c papa gling saipan aq n ang cnsermonan nya. nbaligtad n tlga ang mundo pra s family nmin kc ang dting npkabait, un n ang msma at ayaw mkinig. Pro hgit p s mga negativ n nangyaring to, nrito ang mga ms mhlgang nangyari sken at nattunan q cmula nung umlis aq ng cmbhan:
1. Ironically, ms kya q ng tangapin ang mga tao ngaun khit nkita q n ang mga 'ksmaan' at 'kpangitan' nila. Dti ang hirap sbhing mhal at tangap q ang isang tao dhil alm q n s kaloob looban q, kristyano aq at mkslanan nmn xa (o ms mkslanan xa kesa sken, dhil nga unbeliever xa at aq nmn ay isang taong ligtas). mgkaiba kmi. Kelangan nya munang mging kristyano pra msbi qng kpatid q xa.
Dhil n rin mismo s pgkkaibang to kya ang mga hndi born again ay ilag s mga kristyano. ito ang dhilan kng bkit konti lng tlga ang nging mga kaibgan q nuon. Filing q kc iba aq s mga tao at iba rin cla sken. Ngaun ms ngagawa q n clang tangapin at mging totoong kaibgan nila.
2. Dti twing gumgwa aq ng mbuti, gngwa q un dhil at pra s Diyos. Mgnda un pra matuwa Xa sken, pra mging ms mtuwid at msunurin ang tingin Nya sken. Dhil dun nging npka-egocentric q. Lgi q kcng iniicp kng anung iicpin at ssbhin ng Diyos tngkol sken. Hndi aq mlaya. Dhil dn dun nwwalan ng hlga ang pggwa q ng mbuti. Gumgwa n lng kc aq ng mbuti dhil meron aqng nkkuhang kpalit, gya nga ng approval at papuri ng Diyos, at hndi dhil un ang ms tamang gwin ng isang taong mbuti.
Ngaun nging ms mlaya aqng sundin ang konsyensya q pgdating s pggwa ng mbuti at pgging mbait. Hndi n mhlga sken kng anung iicpin o ssbhin ng Diyos. Ang princpyo q n lng ngaun, kng meron mang Diyos n mtuwid at mrunong gumanti s kbutihan ng tao, Xa n ang bhlang mgreward s kbutihan q. Pro wla n qng pkialam s reward. Ang ms mhlga gnwa q ang alm qng tama.
3. Mas ngkaron n q ng chance ngaun n gmitin ang icp q, gumwa ng decisions on my own, at mgtanung ng mga bgay n d q pinpancn nuon, lalo n ung tngkol s relhiyon at cmbhan. Dti msmang mgtanung, kumontra, o mgpkita ng doubt s doktrina ng cmbhan at authority ng mga lider. Filing q tlga nuon nkakulong aq intelectually. Limitado lng kc ng cmbhan ang dpat qng mlman at maintndhan. Ngaun mas mlaya n qng mgicp, mg-reason out, at gumwa ng desisyon pra s srili q. Filing q ms responsable n q s kng anumang mga ngyyri s buhay q. Eto ang klase ng klyaang d q nrnsan nuon.
4. Filing q ngaun ms totoong tao n q. Dti lgi qng iniicp n dpt mging mbuting example aq s mga tao, dhil n rn s pgging kristyano q. Lgi qng inaalgaan ang testimony q pra hndi msbi ng mga unbeliever (ms mgnda ang term n non-born again) n preho lng ang mga kristyano s mga hndi kristyano. Nging praning tuloy aq s iicpin at ssbhin ng tao tngkol sken (gya ng cnbi q s numbr 2). Prang lging pigil ang kilos q dhil dun. Mxado aqng tkot mgkamali at mkasakit dhil kelangan lging tama lng ang gwin q. Nkakulong tlga aq. hgit s lhat, ngkaron aq ng seryosong paranoia dhil filing q lgi aqng pinag-iicpan ng msma ng mga tao, dala nga ng sobra qng self-consciousness at pgaalala s ssbhin ng mga tao. Ngaun mlya n q s gnun. Wla n qng pkialam s knila. Kng mgkamali man aq o mkasakit, ok lng dhil normal aqng tao. Pro d nmn ibg sbhin n mlya n qng mnakit ng iba. As possible auqng mkasakit pro kng mngyari man, d n q maiinis s srili q dhil alm qng normal aqng tao. Gnun ang buhay.
As possible auq snang sbhin s mga tao n wag n cla mgcmba dhil auqng mgmukhang kontrabida s buhay at relhiyon nila. Wla nmn aqng krptang plitin ang isang tao n mniwla sken. Ang pwde q lng gwin ay i-share ang mga naiicp at nrrnsan q. nttunan q n rin kcng igalang ang opinyon at pnniwla ng iba, d gaya ng gngwa q nuon s cmbhan. Pra sken knya knya lng tau ng version ng ktotohnan kya wla aqng krptang i-impose s iba ang version q.
Mlmang merong gstong mgtanung kng ngsisisi b q s pgalis q s chrch. Ang sgot: hndi. Khit ang dming pangit n nangyari sken dhil dun (ilan dun ay ang mga nsbi q n s cmula ng article n to), hndi aq ngsisisi n nlman at nbasa q ang mga bgay n d q n dpat binasa. Although s totoo lng, aaminin qng nging ms msya ang buhay q nuon. Pro ms mbuti n rin ang gnito kc halos wla rin nmang ngbago. mssabi qng nging ms mlaya aq cmula nung kumwla n q s cmbhan. Wla aqng pinagsisisihan.
12.31.08
Subscribe to:
Posts (Atom)